MUTLULUK
Dün gece o kadar yalnızdım ki
Karanlığın yalnızlığını aradım gecede
Düşüncelerin girdap olup, boğazıma sarıldığını hissettim
Ne düşündüğümü bilemiyorum
Cevapsız binlerce soru işareti var kafamda
Ve çözemediğim bazı bilmeceler
Dün gece yalnızlığını aradım gecede
Bir ırmak düşü gördüm orman içinde
İnceden inceye sessizce akıyordu
Bir ceylan gördüm yürürken hayallerimin içinde
Ürkek ürkek kaçıyordu
Dün gece seni düşündüm çok gariptin
Hani hatırlarsın ya
Güneş ışıkları vurunca pencereden
Kafesteki kuşun cıvıltılarıyla uyanırdık
Renkli sabahlara, güleryüzlü ve hayata dost, kendimizle dost
Hele güneş batmaya yüz tuttuğunda balkona serilmiş bir sedirin
Üzerinde boşalan bira kadehleri
İnan o an mutluluğu yakalardık, oltayla balık yakalar gibi
Şimdi bu dar çıkmazlarda mutluluğun adresini unuttuk
Özgürlüğün özlemiyle çarpan çatal yüreğimiz
Artık kendi kendimize düşmanız
Mutluluğun türküsünü bir ağızdan söylemesek bile
Birgün ayrılığın o adaletsiz kavşağına vardığımızda
Mutluluğun resmini çizeceğiz
Nurullah AYDIN - 1997